عنوان: HSE در گودبرداری های شهری جزوات دانشگاهی

در باستان شناسی، کاوش به نمایش، پردازش و ثبت بقایای باستان شناسی گفته می شود.محل حفاری یا «حفاری» منطقه مورد مطالعه است. این مکان ها از یک تا چندین منطقه در یک زمان در طول یک پروژه متغیر هستند و می توانند طی چند هفته تا چندین سال انجام شوند.

حفاری شامل بازیابی چندین نوع داده از یک سایت است. این داده‌ها شامل مصنوعات (اشیاء قابل حمل ساخته یا اصلاح شده توسط انسان)، ویژگی‌ها (اصلاحات غیرقابل حمل در خود سایت مانند قالب‌های پستی، دفن‌ها و اجاق‌ها)، اکوفاکت‌ها (شواهد فعالیت انسان از طریق بقایای ارگانیک مانند استخوان‌های حیوانات، گرده‌ها) است. ، یا زغال چوب)، و زمینه باستان شناسی (روابط میان انواع دیگر داده ها)

عملیات خاک برداری قبل از حفاری، وجود یا عدم وجود بقایای باستان شناسی را اغلب می توان با سنجش از دور غیر نفوذی، مانند رادارهای نفوذی زمین، پیشنهاد کرد. اطلاعات اولیه در مورد توسعه سایت ممکن است از این کار استخراج شود، اما برای درک جزئیات دقیق یک سایت، می توان از حفاری از طریق حلزون استفاده کرد.

در حین کاوش، باستان شناسان اغلب از حفاری چینه شناسی برای حذف فازهای محوطه یک لایه در یک زمان استفاده می کنند. این باعث می شود که جدول زمانی مطالب با یکدیگر سازگار باشد.

این کار معمولاً از طریق ابزارهای مکانیکی انجام می شود که در آن می توان آثار باستانی را به صورت نقطه ای تعیین کرد و خاک را از طریق روش هایی مانند الک مکانیکی یا شناورسازی آب پردازش کرد. سپس از روش های دیجیتالی برای ثبت فرآیند حفاری و نتایج آن استفاده می شود. در حالت ایده آل، داده های حفاری باید برای بازسازی کامل سایت در فضای سه بعدی کافی باشد.