سربرگ و عنوان
در محاسبات، پایگاه داده مجموعهای سازمانیافته از دادهها یا نوعی ذخیرهسازی داده است که مبتنی بر استفاده از سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS)، نرمافزاری است که با کاربران نهایی، برنامههای کاربردی و خود پایگاه داده برای جمعآوری و تجزیه و تحلیل دادهها در تعامل است.
. DBMS علاوه بر این، تسهیلات اصلی ارائه شده برای مدیریت پایگاه داده را در بر می گیرد. مجموع کل پایگاه داده، DBMS و برنامه های کاربردی مرتبط را می توان به عنوان یک سیستم پایگاه داده نام برد. اغلب اصطلاح “پایگاه داده” نیز برای اشاره به هر یک از DBMS، سیستم پایگاه داده یا یک برنامه کاربردی مرتبط با پایگاه داده استفاده می شود.
پایگاه داده های کوچک را می توان در یک سیستم فایل ذخیره کرد، در حالی که پایگاه های داده بزرگ روی خوشه های کامپیوتری یا فضای ذخیره سازی ابری میزبانی می شوند. طراحی پایگاههای داده شامل تکنیکهای رسمی و ملاحظات عملی، از جمله مدلسازی داده، نمایش و ذخیره دادههای کارآمد، زبانهای پرس و جو، امنیت و حریم خصوصی دادههای حساس، و مسائل محاسباتی توزیعشده، از جمله پشتیبانی از دسترسی همزمان و تحمل خطا است.
دانشمندان کامپیوتر ممکن است سیستم های مدیریت پایگاه داده را بر اساس مدل های پایگاه داده ای که پشتیبانی می کنند طبقه بندی کنند. پایگاه داده های رابطه ای در دهه 1980 غالب شدند.
این داده ها را به صورت ردیف و ستون در یک سری جداول مدل می کنند و اکثریت قریب به اتفاق از SQL برای نوشتن و جستجوی داده ها استفاده می کنند. در دهه 2000، پایگاههای اطلاعاتی غیر رابطهای محبوب شدند که در مجموع به آنها NoSQL میگویند، زیرا از زبانهای پرس و جوی مختلفی استفاده میکنند.