عنوان: میکروکامپیوتر جزوات دانشگاهی

میکروکامپیوتر

ریز کامپیوتر یک رایانه کوچک و نسبتا ارزان است که دارای واحد پردازش مرکزی (CPU) ساخته شده از یک ریزپردازنده است.رایانه همچنین شامل مدارهای حافظه و ورودی/خروجی (I/O) است که روی یک برد مدار چاپی (PCB) نصب شده اند. ریز رایانه ها در دهه های 1970 و 1980 با ظهور ریزپردازنده های قدرتمندتر رایج شدند.

پیشینیان این کامپیوترها، مین‌فریم‌ها و مینی‌رایانه‌ها، نسبتاً بزرگ‌تر و گران‌تر بودند (اگرچه در واقع مین‌فریم‌های امروزی مانند ماشین‌های IBM System z از یک یا چند ریزپردازنده سفارشی به‌عنوان CPU خود استفاده می‌کنند). بسیاری از میکروکامپیوترها (در صورت مجهز بودن به صفحه کلید و صفحه نمایش برای ورودی و خروجی) نیز کامپیوترهای شخصی هستند (به معنای عام). استفاده اولیه از اصطلاح “کامپیوتر شخصی” در سال 1962 پیش از طراحی های مبتنی بر ریزپردازنده بود.

(به مرجع «کامپیوتر شخصی: رایانه‌ها در شرکت‌ها» در زیر مراجعه کنید). یک “ریز کامپیوتر” که به عنوان یک سیستم کنترل جاسازی شده استفاده می شود ممکن است هیچ دستگاه ورودی و خروجی قابل خواندن توسط انسان نداشته باشد. “رایانه شخصی” ممکن است به طور کلی استفاده شود یا ممکن است به ماشین سازگار با IBM PC اشاره کند.

اصطلاح میکرو کامپیوتر پس از معرفی مینی کامپیوتر رایج شد، اگرچه آیزاک آسیموف در داستان کوتاه خود “شب در حال مرگ” در اوایل سال 1956 (منتشر شده در مجله فانتزی و علمی تخیلی در جولای همان سال) از این اصطلاح استفاده کرد. مهمتر از همه، میکروکامپیوتر بسیاری از اجزای مجزا را که CPU مینی کامپیوتر را تشکیل می دادند با یک تراشه ریزپردازنده یکپارچه جایگزین کرد.

در سال 1973، انستیتو ملی فرانسوی کشاورزی (INRA) به دنبال کامپیوتری بود که بتواند رطوبت سنجی کشاورزی را اندازه گیری کند. برای پاسخ به این درخواست، تیمی از مهندسان فرانسوی شرکت فناوری کامپیوتر R2E، به رهبری رئیس توسعه آن، فرانسوا ژرنل، اولین میکروکامپیوتر مبتنی بر ریزپردازنده موجود، Micral N را ایجاد کردند.

در همان سال، این شرکت حق اختراع خود را به ثبت رساند. اصطلاح “Micro-ordinateur”، معادل تحت اللفظی “Microcomputer” برای تعیین یک ماشین حالت جامد که با یک ریزپردازنده طراحی شده است.

در ایالات متحده، مدل های اولیه مانند Altair 8800 اغلب به عنوان کیت هایی برای مونتاژ توسط کاربر فروخته می شد و با 256 بایت RAM و بدون دستگاه ورودی/خروجی به جز چراغ های نشانگر و سوئیچ ها عرضه می شد. اثبات مفهوم برای نشان دادن آنچه که چنین وسیله ساده ای می تواند انجام دهد.

همانطور که ریزپردازنده ها و حافظه نیمه هادی ارزان تر شدند، ریز رایانه ها ارزان تر و استفاده آسان تر شدند.