عنوان: ارائه یک مدل استوار برای طراحی شبکه توزیع در زنجیره تامین با ظرفیت های چندگانه پایان نامه

شبکه زنجیره تامین (SCN) تکاملی از زنجیره تامین اولیه است. با توجه به پیشرفت سریع فناوری، سازمان‌هایی که دارای یک زنجیره تامین پایه هستند، می‌توانند این زنجیره را به ساختار پیچیده‌تری که شامل سطح بالاتری از وابستگی متقابل و ارتباط بین سازمان‌های بیشتری است، توسعه دهند، این یک شبکه زنجیره تامین را تشکیل می‌دهد.

مدیریت شبکه زنجیره تامین می تواند برای برجسته کردن تعاملات بین سازمان ها و همچنین برای نشان دادن جریان اطلاعات و مواد در سراسر سازمان ها استفاده شود. شبکه‌های زنجیره تأمین اکنون جهانی‌تر از همیشه هستند و معمولاً با پنج حوزه کلیدی ساختار یافته‌اند: تأمین‌کنندگان خارجی، مراکز تولید، مراکز توزیع (DC)، مناطق تقاضا، و دارایی‌های حمل‌ونقل.

یک شبکه زنجیره تامین می تواند به گونه ای استراتژیک طراحی شود که هزینه های زنجیره تامین را کاهش دهد. توسط کارشناسان پیشنهاد شده است که 80 درصد از هزینه های زنجیره تامین بر اساس محل تاسیسات و جریان محصول بین تاسیسات تعیین می شود.طراحی شبکه زنجیره تامین گاهی اوقات به عنوان “مدل سازی شبکه” نامیده می شود، زیرا می توان یک مدل ریاضی برای بهینه سازی شبکه زنجیره تامین ایجاد کرد.

شرکت‌ها به اصلاح زنجیره تامین اصلی خود، سرمایه‌گذاری در ابزارها و منابع برای توسعه طراحی SCN بهبودیافته که قوانین مالیاتی، تازه واردان به صنعت خود و در دسترس بودن منابع را در نظر می‌گیرد، سرمایه‌گذاری کرده‌اند، منجر به طراحی‌های شبکه پیچیده‌تر شده است.

طراحی یک SCN شامل ایجاد شبکه ای است که تمام امکانات، وسایل تولید، محصولات و دارایی های حمل و نقل متعلق به سازمان یا دارایی های غیر متعلق به سازمان را در بر می گیرد، اما بلافاصله از عملیات زنجیره تامین و جریان محصول پشتیبانی می کند. طراحی همچنین باید شامل جزئیات تعداد و مکان تاسیسات باشد: کارخانه ها، انبارها و پایگاه تامین کننده. بنابراین، می‌توان گفت که طراحی SCN ترکیبی از گره‌ها با قابلیت و ظرفیت است که توسط خطوطی به هم متصل می‌شوند تا به محصولات کمک کنند تا بین امکانات حرکت کنند. تصمیمات طراحی شبکه زنجیره تامین مبتنی بر خرید حمل و نقل، بر اساس داده های دقیق حمل و نقل.

هیچ راه قطعی برای طراحی یک SCN وجود ندارد زیرا ردپای شبکه، قابلیت و ظرفیت و جریان محصول همه در هم تنیده شده و به یکدیگر وابسته هستند. به دنبال این، همچنین هیچ طراحی SCN بهینه واحدی وجود ندارد، در طراحی شبکه یک مبادله آشکار بین پاسخگویی، تحمل ریسک و کارایی وجود دارد.