عنوان: تراکم و ساماندهی فضاهای شهری پایان نامه
منطقه شهری، منطقه ساخته شده یا تراکم شهری یک سکونتگاه انسانی با تراکم جمعیت بالا و زیرساختی از محیط ساخته شده است. اگر جمعیتی بیش از 50000 نفر داشته باشد، این هسته مرکزی یک منطقه آماری شهری در ایالات متحده است.
مناطق شهری از شهرنشینی سرچشمه می گیرند و محققان آنها را به عنوان شهرها، شهرک ها، شهرها یا حومه ها طبقه بندی می کنند. در شهرسازی، اصطلاح «منطقه شهری» در تضاد با مناطق روستایی مانند روستاها و دهکده‌ها است. در جامعه شناسی شهری یا انسان شناسی شهری با محیط طبیعی در تضاد است.
توسعه پیشینیان مناطق شهری مدرن در جریان انقلاب شهری هزاره چهارم پیش از میلاد منجر به شکل‌گیری تمدن انسانی و در نهایت شهرسازی مدرن شد که در کنار سایر فعالیت‌های انسانی مانند بهره‌برداری از منابع طبیعی منجر به تاثیر انسان بر محیط زیست
رشد تاریخی
در سال 1950، در سراسر جهان، 764 میلیون نفر در مناطق شهری زندگی می کردند. تا سال 2014، 3.9 میلیارد بود. این تغییر با ترکیبی از افزایش کل جمعیت و افزایش درصد جمعیت ساکن در مناطق شهری انجام شد. در سال 2009، تعداد افراد ساکن در مناطق شهری (3.42 میلیارد) از تعداد ساکنان مناطق روستایی (3.41 میلیارد) پیشی گرفت و از آن زمان تاکنون جهان بیشتر شهری شده است تا روستایی. این اولین باری بود که اکثریت جمعیت جهان در یک شهر زندگی می کردند.
در سال 2014، 7.3 میلیارد نفر در این سیاره زندگی می کردند، که جمعیت شهری جهان 3.9 میلیارد نفر را تشکیل می دادند. بخش جمعیت وزارت امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در آن زمان پیش بینی کرد که جمعیت شهری تا سال 2050 68 درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص خواهد داد که 90 درصد از این رشد مربوط به آفریقا و آسیا خواهد بود.
نواحی شهری با فرآیند شهرنشینی ایجاد و توسعه بیشتری می یابد. آنها برای اهداف مختلفی از جمله تجزیه و تحلیل تراکم جمعیت و پراکندگی شهری اندازه گیری می شوند. مناطق شهری نیز بیشتر در ایالات متحده، کانادا، برزیل، مکزیک، آرژانتین، شیلی، ژاپن و استرالیا و بسیاری از کشورهای دیگر که نرخ شهرنشینی بیش از 80 درصد است یافت می‌شود.
بر خلاف یک منطقه شهری، یک منطقه شهری نه تنها شامل منطقه شهری، بلکه شامل شهرهای اقماری به علاوه زمین های روستایی مداخله ای است که از نظر اقتصادی-اجتماعی به مرکز شهر متصل است، معمولاً از طریق پیوندهای شغلی از طریق رفت و آمد، که شهر هسته مرکزی شهر اصلی است. بازار کار.
مفهوم “منطقه شهری” که در آمارهای اقتصادی استفاده می شود را نباید با مفهوم “منطقه شهری” مورد استفاده در آمار ایمنی جاده ها اشتباه گرفت. این اصطلاح اولین بار توسط جغرافیدان برایان منینگ ایجاد شد.
آخرین مفهوم همچنین به عنوان “منطقه ساخته شده در ایمنی جاده” شناخته می شود. طبق تعریف اداره آمار ملی، “مناطق ساخته شده به عنوان زمین هایی تعریف می شوند که “از لحاظ خصوصیات شهری برگشت ناپذیر” هستند، به این معنی که آنها ویژگی یک شهر یا شهر هستند.
آنها شامل مناطقی از زمین های ساخته شده با یک شهر هستند. حداقل 20 هکتار (200000 مترمربع؛ 49 هکتار) هر منطقه [از هم جدا شده با] کمتر از 200 متر [فضای غیر شهری] به یک منطقه مسکونی واحد تبدیل می شود.
