عنوان: تعیین و بررسی تغییرات حساسیت کانتراست با افزايش سن پایان نامه
حساسیت کنتراست در افراد مسن کاهش می یابد و اغلب در سطح ادراکی کلی اندازه گیری می شود.
مطالعات اخیر روانی انسانی پارادایم هایی را برای اندازه گیری حساسیت کنتراست به طور مستقل در مسیرهای بصری ماگنوسلولار (MC) و parvocellular (PC) ارائه کرده اند و حساسیت زدایی را در مسیر MC پس از تطبیق سوسو زدن گزارش کرده اند.
مطالعه حاضر تأثیر پیری را بر حساسیت کنتراست و اثر حساسیت زدایی در دو مسیر بینایی بررسی می کند. پارادایم های پایه ثابت و پالسی برای اندازه گیری حساسیت کنتراست تحت دو شرایط سازگاری در 45 ناظر استفاده شد. در شرایط سازگاری بدون سوسو، ناظران با یک آرایه پایه از چهار مربع 1 درجه × 1 درجه با درخشندگی ثابت سازگار شدند.
در شرایط انطباق سوسو، ناظران با سوسو زدن درخشندگی مدوله شده با موج مربعی 7.5 هرتز و کنتراست 50 درصد سازگار شدند.
نتایج کاهش قابل توجه حساسیت کنتراست مرتبط با سن را در مسیرهای MC و PC نشان داد.
با کاهش قابل توجهی بیشتر از حساسیت کنتراست برای افراد بالای 50 سال در مسیر MC اما نه در مسیر PC. این نتایج با این فرضیه مطابقت دارد که کاهش حساسیت مشاهده شده در سطح ادراکی کلی احتمالاً از هر دو مسیر بینایی MC و PC ناشی میشود، با کاهش چشمگیرتر ناشی از مسیر MC برای بزرگسالان بالای 50 سال.
علاوه بر این، یک اثر حساسیت زدایی مشابه از انطباق سوسو زدن در مسیر MC برای همه سنین مشاهده شد، که نشان میدهد که افزایش سن ممکن است بر روند انطباق بصری با سوسو زدن سریع درخشندگی تأثیری نداشته باشد.
سالمندی محدوده سنی افرادی است که به امید به زندگی نزدیک می شوند و از آنها فراتر می رود. به افراد سالمند نیز گفته می شود: افراد مسن، سالخورده، سالخوردگان، سالمندان، شهروندان سالخورده یا سالمندان.سالمندی مرحله بیولوژیکی معینی نیست: سن تقویمی که با عنوان “پیری” مشخص می شود از نظر فرهنگی و تاریخی متفاوت است.
برخی از رشتهها و حوزهها بر سالمندی و سالمندی تمرکز میکنند، مانند فرآیندهای ارگانیک پیری (پیری)، مطالعات پزشکی فرآیند پیری (جرونتولوژی)، بیماریهایی که افراد مسن را مبتلا میکنند (سالمندان)
فناوری برای حمایت از جامعه سالخورده (فناوری نسل دوم) و فعالیت های تفریحی و ورزشی مناسب برای افراد مسن (مانند ورزش سالمندان).
افراد مسن اغلب توانایی های بازسازی محدودی دارند و نسبت به بزرگسالان جوان تر مستعد ابتلا به بیماری و آسیب هستند. آنها با مشکلات اجتماعی مرتبط با بازنشستگی، تنهایی و سن مواجه هستند.