عنوان: مقاوم سازی ساختمان های موجود با مصالح بنائی در برابر زلزله پایان نامه

زمین لرزه که به آن زلزله، لرزش یا لرزش نیز می گویند، لرزش سطح زمین است که در نتیجه آزاد شدن ناگهانی انرژی در لیتوسفر ایجاد می شود که امواج لرزه ای ایجاد می کند.

شدت زمین لرزه ها می تواند متفاوت باشد، از زلزله هایی که به قدری ضعیف هستند که نمی توان آنها را احساس کرد، تا زلزله هایی که به اندازه کافی خشن هستند که اشیا و افراد را به هوا پرتاب کند، به زیرساخت های حیاتی آسیب برساند و کل شهرها را تخریب کند. فعالیت لرزه ای یک منطقه عبارت است از فراوانی، نوع و اندازه زمین لرزه هایی که در یک زمان خاص تجربه می شوند.

لرزه خیزی در یک مکان خاص در زمین، میانگین نرخ آزاد شدن انرژی لرزه ای در واحد حجم است. کلمه لرزش برای غرش لرزه ای غیر زلزله نیز به کار می رود.

در سطح زمین، زمین لرزه ها با تکان دادن و جابجایی یا به هم ریختن زمین خود را نشان می دهند. هنگامی که مرکز یک زمین لرزه بزرگ در سواحل قرار دارد، بستر دریا ممکن است به اندازه ای جابجا شود که باعث ایجاد سونامی شود. زلزله همچنین می تواند باعث رانش زمین شود.

در کلی‌ترین معنای آن، کلمه زلزله برای توصیف هر رویداد لرزه‌ای – چه طبیعی و چه ناشی از انسان – که امواج لرزه‌ای ایجاد می‌کند، استفاده می‌شود.

زمین‌لرزه‌ها بیشتر به دلیل گسیختگی گسل‌های زمین‌شناسی و همچنین رویدادهای دیگری مانند فعالیت‌های آتشفشانی، رانش زمین، انفجار معادن، شکستگی و آزمایش‌های هسته‌ای ایجاد می‌شوند. نقطه گسیختگی اولیه زلزله را مرکز یا کانون آن می نامند. کانون زمین لرزه نقطه ای است که در سطح زمین مستقیماً بالای کانون قرار دارد.

عایق ساختمان ماده ای است که در ساختمان (به ویژه پوشش ساختمان) برای کاهش جریان انرژی حرارتی استفاده می شود. در حالی که اکثر عایق‌ها در ساختمان‌ها برای مقاصد حرارتی است، این اصطلاح برای عایق صوتی، عایق آتش و عایق ضربه (به عنوان مثال برای ارتعاشات ناشی از کاربردهای صنعتی) نیز به کار می‌رود. اغلب یک ماده عایق به دلیل توانایی آن برای انجام چندین مورد از این عملکردها به طور همزمان انتخاب می شود.

عایق کاری یک سرمایه گذاری اقتصادی و زیست محیطی مهم برای ساختمان ها است. با نصب عایق، ساختمان‌ها انرژی کمتری برای گرمایش و سرمایش مصرف می‌کنند و ساکنان تغییرات حرارتی کمتری را تجربه می‌کنند. مقاوم‌سازی ساختمان‌ها با عایق‌بندی بیشتر، یک تاکتیک مهم کاهش تغییرات آب و هوایی است.

به‌ویژه زمانی که ساختمان‌ها با نفت، گاز طبیعی یا برق مبتنی بر زغال سنگ گرم می‌شوند. دولت‌ها و شرکت‌های محلی و ملی اغلب ترکیبی از مشوق‌ها و مقررات برای تشویق تلاش‌های عایق‌سازی ساختمان‌های جدید و بازسازی‌شده به‌عنوان بخشی از برنامه‌های بهره‌وری به منظور کاهش مصرف انرژی شبکه و اثرات زیست‌محیطی مرتبط با آن و هزینه‌های زیرساختی دارند.