عنوان: بررسی رابطه بین منابع مالی و عملکرد آموزشی در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان بوشهر پایان نامه
عملکرد آموزشی
پیشرفت تحصیلی یا عملکرد تحصیلی میزانی است که دانش آموز، معلم یا مؤسسه به اهداف آموزشی کوتاه مدت یا بلند مدت خود دست یافته است. تکمیل معیارهای آموزشی مانند دیپلم دبیرستان و مدرک لیسانس نشان دهنده پیشرفت تحصیلی است.
پیشرفت تحصیلی معمولاً از طریق امتحانات یا ارزیابیهای مستمر اندازهگیری میشود، اما هیچ توافق کلی در مورد اینکه چگونه بهترین ارزیابی میشود یا کدام جنبهها مهمتر هستند وجود ندارد – دانش رویهای مانند مهارتها یا دانش اظهاری مانند حقایق.
علاوه بر این، نتایج غیرقطعی وجود دارد که در آن عوامل فردی با موفقیت عملکرد تحصیلی را پیشبینی میکنند، عناصری مانند اضطراب امتحان، محیط، انگیزه و احساسات نیاز به توجه در هنگام توسعه مدلهای پیشرفت مدرسه دارند.
در کالیفرنیا، موفقیت مدارس با شاخص عملکرد تحصیلی سنجیده می شود.
تفاوت های فردی موثر بر عملکرد تحصیلی
تفاوت های فردی در عملکرد تحصیلی با تفاوت در هوش و شخصیت مرتبط است.
دانشآموزانی که توانایی ذهنی بالاتری دارند، همانطور که با آزمونهای هوشی نشان داده میشود و آنهایی که وظیفهشناسی بالاتری (مرتبط با تلاش و انگیزه پیشرفت) دارند، در محیطهای تحصیلی به موفقیت بالایی دست مییابند. یک متاآنالیز اخیر نشان داد که کنجکاوی ذهنی (که با درگیری فکری معمولی اندازهگیری میشود) علاوه بر هوش و وظیفهشناسی، تأثیر مهمی بر پیشرفت تحصیلی دارد.
هنگامی که کودکان کلاس اول را شروع می کنند، محیط آموزشی خانه نیمه ساختاریافته کودکان به یک محیط آموزشی ساختاریافته تر تبدیل می شود. پیشرفت تحصیلی اولیه پیشرفت تحصیلی بعدی را افزایش می دهد.
نمودار عملکرد مقایسه ای در نتایج GCSE
جامعه پذیری تحصیلی والدین اصطلاحی است که روشی را توصیف می کند که والدین از طریق شکل دادن به مهارت ها، رفتارها و نگرش دانش آموزان نسبت به مدرسه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر می گذارند.والدین از طریق محیط و گفتمان والدین با فرزندان خود بر دانش آموزان تأثیر می گذارند.
جامعه پذیری تحصیلی می تواند تحت تأثیر وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین باشد. والدین با تحصیلات عالی، محیط های یادگیری محرک بیشتری دارند.
علاوه بر این، تحقیقات اخیر نشان می دهد که کیفیت رابطه با والدین بر رشد خودکارآمدی تحصیلی در میان کودکان نوجوان تأثیر می گذارد که به نوبه خود بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر می گذارد.
چند سال اول زندگی کودکان برای رشد زبان و مهارت های اجتماعی بسیار مهم است. آمادگی مدرسه در این زمینه ها به دانش آموزان کمک می کند تا با انتظارات تحصیلی سازگار شوند.
اهمیت روابط اجتماعی در زمینه های آموزشی به طور گسترده به رسمیت شناخته شده است، به ویژه در چگونگی تأثیر این روابط بر یادگیری و عملکرد تحصیلی. به طور قابل توجهی، ویژگی متقابل بودن در روابط اجتماعی در بین کودکان با عملکرد تحصیلی افزایش یافته مرتبط است.